Marathon Report #1: Hoe bereid ik mij voor?

De tickets zijn geregeld, het hotel op loopafstand van de start is geboekt. En al heb ik nog vijf maanden tot aan de marathon van Amsterdam, de kriebels zijn niet te onderdrukken. De adrenalinekick is geen uitzondering maar eerder regel, en gretig verzamel ik allerlei meningen en visies om mij heen. Ik ben een wandelende stuiterbal wanneer ik eraan denk dat ik over vijf maanden de magische afstand ga afleggen van 42,2 km. Maar hoe bereid ik mij voor in dit eerste stadium van dit lange traject?

 Allereerst zal ik een ding met je delen, waarschijnlijk wat overbodig, maar ik doe het toch: Ik. Ben. (Nog.) Geen. Marathon. Goeroe. (Helaas)

Zo! Dat is eruit. Waarom ik het zo expliciet neerzet? Nou, ik wil je gewoon in alle eerlijkheid duidelijk maken dat ik ook een newbie ben. Ik kom pas net kijken. Gelukkig heb ik tientallen collega’s om mij heen die marathons lopen, waarvan meerdere zelfs onder de 3 uur, lees ik veel artikelen en heb ik zelf inmiddels ook wel wat kilometers in de benen. Maar, of ik het allemaal juist doe? No idea. Echter, een ding weet ik wel: Ik luister naar mijn lichaam, mijn gevoel, ik weeg de adviezen om mij heen netjes af en kom zo tot de manier die ik zelf prettig vind. En wellicht dat ik alles wel weer omgooi in mijn trainingen over een aantal weken / maanden (zeg nooit nooit), maar dan zijn we het hier in ieder geval alvast over eens.

Afijn, terug naar de kern van deze blog. Hoe bereid ik mij voor?

Momenteel bevind ik mij dus ergens tussen de roze (marathon) wolk en de keiharde realiteit. Toen Lotte en ik besloten door te trainen voor de marathon droeg ik een roze bril. Ik zag enkel en alleen maar de positieve kanten. Mijn lichaam bruiste vanaf mijn tenen tot aan mijn kruin. Want hoe gaaf was dit? Maar hoewel die roze wolk en bril er nog steeds zijn, heeft ook de realiteit even aangebeld om van het feestje te genieten. Van de mindset: geen kilometer is teveel en ik GA EEN MARATHON LOPEN, komen er nu ineens gedachten voorbij van: ik moet wel heel blijven, misschien toch nog even langs de fysio en wat nou als… of… Ach, best logisch ook natuurlijk.

Trainingsschema
De vraag die ik van velen krijg. Loop je met een schema? En wie maakt je schema? Oke, ga even rustig zitten. Houd je stoelleuning vast. Daar komt ‘ie: ik train zonder een echt schema. Laat ik het zo zeggen: Ik ben allergisch voor schema’s van trainers. (Misschien bevind ik mijzelf in de puberfase van hardlopen?) Hoewel schema’s vaak goed werken, kan ik er slecht mee omgaan. Ik word er opstandig van. De verplichting, het niet flexibel zijn. De reden dat ik een marathon wil lopen is dat ik eindelijk het plezier terug heb gevonden in het hardlopen. Ik geniet. En loop wanneer het mij uitkomt.

En als je dan een trainer hebt die een visie heeft op jou trainingen, dan moet ik ook trainen wanneer ik niet wil. Moet ik langzaam lopen wanneer ik hard wil. Of lang wanneer ik kort wil, of kort wanneer ik net de tijd heb om lang te gaan. Of ik krijg op mijn kop vanwege het niet netjes luisteren naar de adviezen over mijn hartslag. Afijn, genoeg redenen? Dat wil ik de trainer en mijzelf niet aandoen. In ieder geval nu nog niet.

Natuurlijk  train ik niet in het wilde weg, ik verzamel schema’s om mij heen. Uit al die verschillende marathonschema’s prik ik de dingen die voor mij handig lijken. Mijn visie is dat een algemeen schema gewoonweg niet werkt. Hartstikke handig qua opbouw en beter dan niets, maar een schema moet persoonlijk afgestemd zijn. En met alle hardloopexperts om mij heen denk ik dat het mij prima gaat lukken.

Maar… om jullie toch een duidelijk overzicht te kunnen geven van hoe ik mijn trainingen indeel, zal ik maandelijks een update doen in de vorm van een tabel met mijn loopjes. Zo zie je precies welke training ik deed, hoeveel kilometer en in wat voor tijden. Over vijf maanden kunnen we dan terugblikken of mijn aanpak de juiste was.

Camelbag
Het tweede ding waar ik meteen mee aan de slag ben gegaan is de rugzak. Nu de afstanden op zondag boven de 25 kilometer komen wil ik een energiereep bij me hebben en water. Tot de 25 kilometer drink/eet ik in mijn trainingen eigenlijk nog helemaal niets, maar ik wil het wel bij me hebben. Vorige week heb ik daarom een camelbag aangeschaft bij de Decathlon voor 14,99. De eerste keer lopen beviel opzich prima, wanneer ik er drie keer mee heb gerend zal ik de details met je delen. Waarom ik deze heb gekocht? Hij was lekker goedkoop en zo kan ik eerst erachter komen of een rugzak iets voor mij is voordat ik er in investeer.

Boekjes
Zoals ik al zei verzamel ik van alles om mij heen. De marathongids van Runner’s World,  schema’s pluk ik overal vandaan (lang leve internet) en marathon artikelen trekken ineens mijn aandacht. Het geeft een fijn gevoel om alvast een kijkje  te nemen in wat mij te wachten staat.

Omgeving
En verder bereid ik ook mijn omgeving voor. De zondagochtend staat rood gemarkeerd in mijn agenda. Alleen bij hoge uitzondering wordt de lange duurloop training verplaatst, maar die kans is uiterst klein. Nu de trainingen voorbij de 2,5 uur gaan zijn we gewoon echt lang (onder)weg. En om toch nog iets aan je zondag te hebben gebeurd het in de ochtend.  Gelukkig train ik samen met Lotte, we zijn elkaars motivatie elke zaterdagavond via de app en zondagochtend met de slaap nog in onze ogen.

Ik kijk er in ieder geval ontzettend naar uit! so, are you on board to share this adventure with me? :)

 Volg Girlontherun ook op Instagram, Facebook & Bloglovin!:)