My confessions of a runaholic. Ojee, I have something to admit… Continue Reading
looptraining
MARATHON | Februari, de start van mijn marathon training
Vandaag, 1 februari 2014, is de dag waarop mijn plannen realiteit gaan worden. Vanaf nu start mijn marathon schema, die mij in ongeveer 8 maanden moet klaarstomen voor een marathon. Spanning, lichte angst maar vooral enthousiasme, is mijn gemoedstoestand op dit moment. Tijd om dromen in werkelijkheid te brengen! Let’s do this! Continue Reading
RUNNING | Baantraining Looptechniek
Gisteren avond stond er weer baantraining op het menu. Ik begin het steeds leuker te vinden! Deze keer startte we niet direct met lopen, maar kregen we eerst loopscholing. Iets waar ik best behoefte aan had, zo bleek. Continue Reading
RUNNING | Baantraining nummer 2
Maandagavond liep ik mijn tweede keer op de baan, deze keer sloot ik aan bij een andere groep met een flink tempo. Heftig! Continue Reading
DIARY | 1ste Looptraining bij de atletiekvereniging
Zoals ik eerder al schreef, gaat Girlontherun een stap verder. Na een jaar op eigen houtje trainen naar de halve marathon (en deze behalen), is nu het doel om in oktober de marathon van Amsterdam te lopen. Alleen deze keer in combinatie met looptraining bij de atletiek vereniging. En zoals beloofd, hier een sfeerverslag van mijn eerste baantraining! Continue Reading
MARATHON | Girlontherun takes it to the next level
Mijn trainingen beginnen alweer langer te worden en soms loop ik tijden waarvan ik zelf versteld sta. Alleen krijg ik het soms benauwd bij bepaalde gedachtes…
Ik zat laatst met mijn vader in gesprek aan de eettafel. Hij vertelde mij over zijn collega die vroeger met twee vingers in zijn neus de dam tot damloop uitliep. En dan ook nog eens in een super snelle tijd! Mijn vader begreep het nooit, want hoe kan dat nou zonder training? Hijzelf trainde keihard en toch vloog zijn collega hem voorbij. (Natuurlijk heeft dat met meer variabelen te maken,) maar wat dus ook blijkt…als je jong bent kun je een heel einde komen op je reserves. Want, het zal je verbazen of niet, diezelfde collega kan nu niet meer lopen door blessures. En laat dat nou door verkeerd (of weinig tot niet) trainen komen.
En daar kwam de spiegel! Pats boem, zo in mijn gezicht. Hè shit, zo lijk ik ook wel te lopen. Ja, ik trainde vorig jaar meer dan de collega in kwestie, maar had nog niet eerder dé afstand gelopen. En toch liep ik de halve marathon in 1:56:00 uit. Om trost op te zijn, dat zeker! Maar wat nou als ik zo door blijf gaan. Wel met voldoende training (dat heb ik nu onder de knie) maar zonder dat ik écht weet wat ik nou precies moet doen. En dat ik dan straks op mijn veertigste van mijn lijf op mijn kop krijg. Of nog erger, op mijn dertigste al! Je snapt nu waar het benauwde gevoel vandaan komt.
En daarom heb ik zojuist een beslissing genomen. Een ingrijpende beslissing. Eentje die je misschien niet, of juist wel, zag aankomen. Jup, Kirsten gaat zich laten trainen! En dat voelt een beetje alsof je voor het eerst weer verliefd bent. Een wat rooskleurig beeld vult mijn gedachte. Ik zie het al helemaal voor me. Looptechnieken leren en op een verantwoorde en juiste manier met je gezondheid bezig zijn. Dat klinkt bijna als heaven on earth. Ik ga het een maand uitproberen met 3 trainingen in de week. En na die maand maak ik de keuze of ik het zelf verder ga doen, of dat ik verder ga met de trainingen.
Dus ik zeg: DOEI budget sportschool en HALLO looptraining! Jup, ik denk dat het tijd is voor Girlontherun om naar the next level te gaan. Een level van, op professioneel niveau, naar de marathon trainen!
Volg jij looptraining? Of doe jij het ook helemaal zelf?
Liefs, Kirsten
Recente reacties