10 x wat elke hardloper meemaakt

En je zult je erin herkennen. Denk ik. Hoop ik. (Of ik ben een echte kluns. )

1. Dixies. Dixies en nog eens Dixies. ‘Ieee, Baahhh, Smerigg!’ en ‘Ik was het niet, die drol lag er al!’ zijn volgens mij de meeste gehoorde quotes wanneer je of op het punt staat erin te gaan of er iemand uit ziet komen. Het zijn er vaak te weinig en zonder wasbakken, Nog een laatste keer: ieee.
2. En sorry: Maar ga nooit achter een man in de rij staan, meiden. Ze staan er maar met een reden. Anders pakt ‘ie de staande pispot wel.
3. Geen WC papier. YAK! Gelukkig  is er vaak die ene goede vriendin, die lieve moeder of fijne zus die wel tissues in haar tas heeft gestopt. Ode aan de vrouw!
4. Te krappe hardloopschoenen dragen. ‘ Omdat ze zo leuk zijn’  en vervolgens menig teen blauw zien worden  (ja, is ook mij overkomen, maar dan door onwetendheid) met als gevolg, een teennagel die langzaam je teen verlaat. (En geloof mij, dat duurt lang. Heel lang.)
5. Voor de start een druivensuiker nemen. Met warm weer. En een droge mond. Tip: Het maakt je mond nog droger. Niet doen.
6. Een voetbalbroekje dragen (of ander niet running-proof kledingstuk) tijdens je eerste lange afstand loop. Met als gevolg: pijnlijke schuurplekken op niet echt fijne plekjes. (Lees: tussen je benen! Of voor mannen: bloedende tepels. AU!)
7. Veters. Moet ik nog meer zeggen? Ze zitten nooit goed. Te strak, te los, onder je voet, in je voet, in de knoop. Zucht…
8. Zenuwen. Achteraf was het nergens voor nodig, maar toch krijgen we er de kriebels van als we bij de start staan. En na de eerste paar kilometers (waarom doe ik dit? Waarom vind ik dit leuk?). Tot we over de finish zijn en dan ‘waren al die zenuwen achteraf toch niet nodig’ en schrijven wij ons weer in voor de volgende kwelling.
9. Ons knikje. Net zoals de motorrijders een vinger doen, en de echte bikkels een hele hand, hebben wij een knikje. Of oogcontact. Een soort lopers begroeting. Of, wanneer we nog fris zijn, zeggen we zelfs: goedemorgen/middag/avond. Sociaal toch!
10. Opgedroogd kwijl. Ie, jak, bah. Vooral wanneer het wit is en redelijk hard is geworden. Van die velletjes die je van je lippen aftrekt. (Is dat zweet of kwijl?) En please zeg me dat je dit herkent. Anders is dit een schaamtelijke bekentenis en moet ik maar eens snel langs de tandarts denk ik.

Herkenbaar?
Liefs, Girlontherun
Kirsten