De voordelen van een hardloopblessure

Wanneer je even wordt terug getrokken vanwege een nare blessure, dan stort een deel van je levensstijl letterlijk in. Als een kaartenhuis dat je net met de juiste precisie hebt opgebouwd om vervolgens net iets te hard de deur achter je dicht te slaan. Poef. Weg. Omgevallen in allemaal losse kaarten die in niets nog naar een geheel verwijzen. Het vreemde is echter, dat wanneer dit je een keer gebeurd, je de kennis hebt meegenomen van het opbouwen, je leert de zwakke plekken te herkennen en weet nu dat je het daar iets meer moet ondersteunen. Leek het eerst alsof al je harde werken voor je neus in elkaar stortte, blijkt nu dat het onderdeel is van de route naar een nog beter kaartenhuis. Waarbij je hem steeds een stukje hoger kunt opstapelen, steeds iets harder de deur dicht kunt slaan en er alleen maar slimmer, handiger en sterker in wordt. 

Nu heb ik de mazzel gehad dat ik niet een echte blessure had, maar een ontsteking. Toch was hij behoorlijk gemeen en maakte hij het mij behoorlijk lastig op bepaalde momenten. De stekende pijn, het terug gefloten worden wanneer ik weer te hard ging en de offers die ik ervoor moest leggen (zoals niet meer op hoge hakken lopen in het weekend). En dan op het moment dat je denkt dat ‘ie weg is, nog even keihard terug komen waardoor ik vol in de noodrem moest om te voorkomen dat het niet ernstig zou worden.

Voordelen van een blessure
Maar zoals de inleiding al enigszins introduceerde, brengt het je niet alleen vervelende dingen, tenzij je besluit om volledig te stoppen met sporten door een blessure, maakt het je zelfs heel slim. Het leert je om op een andere manier met je lichaam om te gaan en toch in conditie te blijven. Het geeft je de tijd om bepaalde zwakke punten aan te pakken, die je anders wegens tijdgebrek links zou laten liggen. En dat helpt je om ‘sterker terug te komen’. Een uitspraak die ik veel om mij heen hoorde toen ik net uitgeschakeld was, waar ik mij wel enigszins in kon indenken, maar toch nog niet echt begreep. Nu wel.

Core-training
Zo heb ik best wel aanleg voor spieropbouw, met mijn benen is er dan ook weinig mis, tenzij je niet van gespierde benen houdt, maar mijn core… die kon nog wel wat aandacht gebruiken. En je core goed trainen zorgt voor een stabiele basis tijdens de bewegingen die je maakt met hardlopen, een basis die mij nog altijd ontbrak. Ik wilde wel, maar had er de tijd niet voor. En nu is dat het eerste wat ik heb opgepakt, ik ben zeker drie keer per week in  de sportschool te vinden en werk dan heel netjes alle spiergroepen af om vervolgens thuis ook nog drie keer per week minimaal een half uur mijn core te trainen. En ik mag je zeggen: het resultaat begint al te komen. Langzaam zie ik oude buikspieren terug keren en mijn armen krijgen door de gymsessies hun gespierde omvang weer terug.

Even iets anders
En met dat alles ben ik ontzettend blij, mijn routine in de sportschool zit er zo in dat het steeds sneller gaat. Waar ik eerst bijna 2 uur nodig had, doorloop ik het nu in een uurtje, anderhalf uur. Dus dat ik even niet mocht hardlopen, gaf mij de tijd om mij te focussen op iets anders. Er een gewoonte van te maken en het toe te voegen aan mijn levensstijl. Ik sta zelfs op mijn vrije dagen om 7:00 naast mijn bed om naar de sportschool te gaan.

Je leert je lichaam kennen
Op de één of andere manier hebben deze weken de band met mijn lichaam versterkt. Ik ben beter voor haar gaan zorgen door iets meer te letten op mijn voeding (behalve in het weekend, dan is het cheat-weekend) en begin te begrijpen hoe ver ik haar kan pushen, maar dan zonder de kans op overbelasting. Want dat was mijn probleem; ik wilde teveel te snel. En hoewel dat vast een eigenschap zal zijn die ik voorlopig niet kwijt raak, ik kan er wel beter mee omgaan. Het is iets wat ik je niet helemaal goed kan uitleggen, maar wellicht voor degene die hetzelfde hebben meegemaakt wel heel goed te begrijpen. Je snapt je lichaam beter en voelt haar beter aan. En dat geeft een ontzettend fijn gevoel!

En nu??
Nu mag ik weer hardlopen. Opbouwen. Gisteren liep ik 4 kilometer op de loopband waarvan 1 kilometer op een tempo van 14 km/u, en dat ging bijzonder goed. Het geeft mij zoveel zelfvertrouwen! Maar niet genoeg om meteen volle bak te gaan, nee ik doe het rustig aan. Op zondag 1 maart staat er de 5 kilometer in Alphen a/d Rijn op het programma. Daar wil ik mijn PR verbeteren, dus daar train ik nu naar toe. Geen hele lange duurloopjes meer in het weekend, maar meer snelheidswerk. Dat in combinatie met flink wat krachttraining, moet er hopelijk voor zorgen dat ik dit jaar mooi kan aftrappen.

Jep, dit kaartenhuisje wordt langzaam maar zeker weer opgebouwd. En deze keer kun je smijten met de deur, omvallen doe ik niet. Deal? Hoe is jouw begin van het nieuwe jaar?

 Volg Girlontherun ook op Instagram, Facebook & Bloglovin!:)

Foto: Jasmine Janissen