Mijn blog: Een dagboek met feedback functie

Op dit moment begeef ik mij op bed. Pantoffels met grijs panterprint verwarmen mijn voeten. Een veel te wijde knalroze joggingbroek, waarvan de pijpen in mijn prachtige hoge witte sportsokken zijn gestopt, geven mij de ultieme ik-ben-ziek-en-zielig look. Mijn pluizige haar verraad dat ik vandaag amper een stap uit bed heb gezet en de wallen onder mijn ogen laten zien dat de bijna 20 uur slaap, die ik er sinds de vorige avond op heb zitten, meer dan welkom waren. De kop dampende thee met honing erin, verraad de status van mijn keel.

Jep, Girlontherun heeft te maken met het ‘staartje van de griep’, net toen ze weer zo lekker aan het trainen was. Maar… zo heeft ieder nadeel ook zijn voordeel: het gaf mij tussen al het slapen en snotteren door, wel de gelegenheid om over dingen na te denken. En met dingen bedoel ik eigenlijk maar één ding. Misschien raad je het wel? Jep, deze blog.

 

Want ook jij merkt het, mijn updates zijn minimaal. Hier op de blog, maar ook op Instagram. Een paar dagen terug plaatste ik een oproep voor hulp bij mijn afstuderen en werd ik vervolgens overspoeld door al jullie lieve succeswensen en hulp. (Wauw, wat is dat bijzonder en wat zijn jullie lief en behulpzaam voor mij. Thanks!!) En dat was direct een reality check, één oproep, 84 reacties. Dus ondanks mijn puberale gedrag op mijn blog zijn jullie er nog steeds voor me en komen jullie toch nog langs. Daar ben ik zo dankbaar voor, dat valt niet in woorden te bevatten. En dat wil ik ook echt niet  laten verwaarlozen. Is mij veel te kostbaar!

Maar het lijkt wel allemaal niet te mogen gaan zoals ik het van te voren in gedachten had met het hardlopen. Een overzichtje van de afgelopen maanden:

November / December 2014 – Knieblessure opgelopen; 6 weken niet hardlopen
Begin Januari 2015 – De Kaagloop (snelle 10km) moeten afzeggen, nog steeds geblesseerd
Eind Januari – Herstelt van blessure, echter fikse blaas/nierbekkenontsteking opgelopen – 2 weken antibiotica en op bed
Begin Februari – Herstelt van ontsteking + antibiotica gestopt, dus voorzichtig opbouwen met rennen
Eind februari – Griep gekregen, 20vanAlphen (snelle 5km) moeten afzeggen
Begin maart (nu) – Nog steeds griep + nieuws over onderrug SI gewricht -> fysio  (kom ik later nog op terug)

 

Alsof ik dit jaar niet hard mag trainen. De blessures en tegenslagen stapelen zich achter elkaar op. Iets wat ik totaal niet gewend ben. Normaal liep en trainde ik gewoon, zonder daar überhaupt teveel over na te denken.

Waarom nu ineens zo?

En toen bedacht ik mij het. Misschien train te geforceerd. Denk ik althans. Ik ben te gericht op snelle tijden, verlies daarmee het gewone plezier van lopen (snel is niet snel genoeg). Voel daardoor extra druk, terwijl ik al 6 dagen werk én aan het afstuderen ben, waardoor ik het dus al druk genoeg heb, zonder mij druk te hoeven maken. (volg je me nog?) Dus misschien als ik mij minder druk maak, dus minder hoge eisen stel (in ieder geval tot aan het afstuderen), ik weer meer plezier in het sporten krijg, daardoor met minder moeite mijn trainingen volbreng (makkelijker resultaat) en ik zo minder stress ervaar en dus minder snel ten prooi val voor griepjes (jak!) en blessures (uit de buurt blijven!).

En misschien heb ik het mis en ben ik puur op zoek naar een excuus, een verklaring, waarom ik steeds tegen de lamp aanloop de laatste tijd. Misschien is er wel geen excuus of verklaring. Maar wellicht zit er ook wel een kern van waarheid in. Ik ben fanatiek, wil op alle fronten scoren. Maar dat gaat niet, dus moet ik prioriteiten stellen.  Dus zal ik dat dan maar doen?

Zullen wij bij deze afspreken dat ik het volgende prioriteitenlijstje vanaf nu aanhoud:
1. Afstuderen
2. Hardlopen & krachttraining
3. Bloggen

Dat dit mijn prioriteiten zijn tot het afstuderen, dat ik jullie van blogs voorzie wanneer ik er tijd voor heb? En dat we dan afspreken dat vanaf 13 mei, dé dag dat ik mijn scriptie inlever, we het lijstje omkeren?

(En dan nu met de stiekeme hoop dat ik door minder druk te voelen tot 13 mei, ik iets vaker zal bloggen?:)

– – – – – –

Dit is nou precies wat bloggen voor mij, even heel egoïstisch, zo fijn maakt. Want naast dat ik hoop jou & vele anderen te inspireren om te (gaan) hardlopen, is het voor mij ook een uitlaatklep. Een online dagboek met feedback functie. En net zoals ieder ander dagboek, moet je jezelf er soms even aan herinneren dat je er eentje hebt. Maar ben je eenmaal weer aan het schrijven, dan weet je weer waarom je er zo verzot op bent. Thanks guys!

– – – – – –

Ik kan mij haast niet voorstellen dat ik de enige ben die in een prioriteiten kwestie verzeild raakt wanneer het op sporten (hardlopen) en hobby (bloggen) aankomt i.c.m. werk of studie. So share your thoughts,  dat zou ik erg waarderen!

 

(Bijna dan weer ;)

Volg Girlontherun ook op Instagram, Facebook & Bloglovin!:)

PS: Ik doe geen beloftes meer over blogs die eraan komen

PPS: Hoewel ik wel nog een hele wachtlijst heb hoor, wees maar niet bang! :D

Foto via Pinterest