‘Waarover ik praat als ik over hardlopen praat’ Recensie Boekenmaand

Hardloopboeken, ze zijn er in vele soorten en maten. Van tips voor de pro’s, verhalen van ultralopers, handboeken om te beginnen tot aan kookboeken voor de perfecte pre-race maaltijd. November is boekenmaand op Girlontherun met vandaag de eerste recensie: ‘Waarover ik praat als ik over hardlopen praat’ geschreven door Haruki Murakami, die marathons loopt en een romanschrijver is.  

Haruki Murakami is een Japanse romanschrijver. Door zijn Westerse schrijfstijl die vervolgens vertaald is naar het Nederlands, heb je haast niet door dat hij uit Japan komt. Zijn boek lijkt op het eerste gezicht niet een bepaald doel te hebben. Hij verteld simpelweg over hoe zijn leven als romanschrijver eigenlijk beïnvloed wordt door hardlopen. Zo voltooid hij meerdere marathons, een ultraloop en waagt zich zelfs aan triatlons. Het boek is geen continue beschrijving van die lopen, maar wanneer hij dat doet, droom je weg.

Hij weet op een luchtige manier de meeste simpele dingen haarfijn te beschrijven. Je ziet het, je voelt het, je proeft het. Van deze stukken in het boek kon ik dan ook het meeste genieten, omdat je je voor even waant in zijn schoenen, alsof jij daar loopt.

Hij schrijft met veel zelfspot, is geen denderende loper, gewoon een man waar de meeste lopers zich wel in kunnen herkennen. Hij loopt zijn marathons net onder de vier uur, wat natuurlijk hartstikke knap is, maar waarmee je niet de top inloopt. Wel loopt hij dagelijks en hij verteld ook waarom.  Degene die ambities hebben voor de New York marathon of deze al hebben gelopen, zullen dingen (gaan) herkennen. Het is een boek dat makkelijk weg leest, waarbij je zelfs als niet-marathon loper jezelf herkent in hem en zijn ervaringen.

Naam boek: Waar ik over praat als ik over hardlopen praat
Auteur: Haruki Murakami
Pagina’s : 204
Prijs: Nu €12,50 via bol.com

Vanaf nu beoordeel ik de boeken op een aantal punten: moeilijkheidsgraad (in hoeverre is dit vakjargon of niet?), manier van schrijven (heel beeldend? Of juist technisch?) , het perspectief, het genre (informatief, spanning, fictie, autobiografisch etc) en als laatste het aantal sterren (waardering) dat ik persoonlijk aan het boek geef (puur op mijn mening gebaseerd).

Moeilijkheidsgraad: Hij gebruikt geen echte vakjargon, maar het is wel meer literatuur dan een gewoon lopersverhaal.
Manier van schrijven: Hij schrijft beeldend, verwoord de spinsels in zijn gedachten en de momenten die hij ervaart tijdens het lopen.
Perspectief: Ik-persoon.
Genre: Een soort van autobiografisch. Hij schrijft over zijn eigen trainingen en lopen naast zijn leven als romanschrijver. (Iets wat voor hem ook een nieuwe ervaring is. )

Waardering: 

 

 

4 V/d 5 sterren.
Een inspirerend boek op een leuke en herkenbare manier geschreven, wanneer de verhalen tijdens het lopen nog net wat langer waren geweest, had hij voor mij ook de vijfde ster binnen gesleept. Zeker een aanrader!

Volgende boek dat gerecenseerd zal worden is: ‘Trainen met de hartslagmeter’ door Paul van den Bosch. 
Rechts op de blog zie je welk boek ik nu aan het lezen ben!

Volg Girlontherun ook op Instagram, Facebook & Bloglovin!:)