Het laat je werkelijk schrikken wanneer je twee weken niet rent en vervolgens weer in je loopschoenen buiten staat. Een mislukte poging om op het oude tempo weer een training te pakken en je zelfvertrouwen zakt nog dieper de grond in. Hoe kan dat nou?
Je conditie daalt ontzettend snel af. Een conditie moet je onderhouden. Zoals een zuster vorig jaar tegen mij zei toen ik in het ziekenhuis lag ‘Met 1 dag op bed liggen neemt je conditie al af’. Ik heb het geweten met vier dagen liggen. Mijn beenspieren krompen van maatje wielrenner , naar uh. bijna maatje model. Iets waar ik eigenlijk blij mee moest zijn, maar het absoluut niet was. Want naast die spierafname, was mijn conditie nergens te vinden.
Nou heb ik in Ibiza alles behalve stil gezeten. We liepen stukken langs de kust, beklommen dagelijks flinke heuvels, sjouwde met boodschappentassen en zwommen in de zee. En toch. De reality check kwam vorige week. Ik. kon. niet. harder. En dat deed pijn. Liep ik voor mijn vakantie nog een wedstrijd, waarbij ik een knappe tijd neerzette voor mijn doen (1500 meter in 5:45 min), mocht ik nu blij zijn als ik er een kilometer in volbracht.
Gelukkig is er een positieve keerzijde, die goede conditie a la het vervelende monstertje mag zich dan misschien verstoppen, hij laat zich graag weer zien wanneer jij hem er reden toe geeft. Zo ging ik afgelopen zondag voor een heuse (zware) duurloop en werd ik gisteren op mijn baantraining beloont met een tempo die alweer een stuk meer bij mijn oude conditie in de buurt komt.
De vraag rest, ga ik twee weken op vakantie, om weer helemaal onderaan te beginnen? Nee. In cyprus bleef ik wel in conditie, wat mij blijkbaar gered heeft voor de wedstrijd die ik erna liep. Je kunt dus best je (welverdiende) rust pakken tijdens je enige weekjes weg in het jaar, maar je moet er iets voor over hebben.
Gelukkig laat het monstertje zich langzaam weer zien en groeit ook het besef dat het niet meteen afgelopen is. En ergens motiveert het alleen maar om dubbel zo hard te gaan trainen, om weer op mijn oude niveau te komen en beter te worden (natuurlijk).
Heb jij wel eens last van datzelfde monstertje wanneer je even niet kunt lopen?
Liefs, Girlontherun
Kirsten
Ja herkenbaar. Maar vooral als ik ziek ben geweest (griep). Dan is de conditie helemaal weg. Irritant is dat. Tijdens vakanties blijf ik behoorlijk in beweging (surfen, bergbeklimmen enz.) en dan heb ik geen last met hardlopen erna.
Mja, het zakt heel snel af. Vet irritant. Máár, als je daarna gewoon weer regelmatig gaat lopen, bouw je het ook weer heel snel op! Dus ik maak me nooit zo heel druk als het na een rustperiode/dipje even niet lukt.
Heb ik ook last van, maar ga nu op vakantie in Oostenrijk juist hardlopen in de bergen, dan gaat het vast niet achteruit ;)
Nooit last van gehad! Ik heb al veel blessures gehad, toen ik bijvoorbeeld mijn enkel heb gebroken heb ik 10weken niet kunnen lopen en de eerste keer dat ik terug hardliep, liep ik zonder probleem 8km. Nouja het kan er ook aan liggen dat ik ondanks blessures altijd de armfiets gebruik in de gym. Geen idee of het daar mee te maken heeft…
Groetjes xx
iets vaker last van dan mij lief is haha, maar vakantie is voorbij en alweer een week aan het lopen….nog 2 kilootjes minder en ik ben weer op oud niveau